Zawód radcy prawnego jest zawodem zaufania publicznego w rozumieniu art. 17 ust. 1 konstytucji RP, a zasady jego wykonywania zostały uregulowane w ustawie z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych. Zgodnie z art. 4 tej ustawy, wykonywanie zawodu radcy prawnego polega na świadczeniu pomocy prawnej, czyli w szczególności na udzielaniu porad i konsultacji prawnych, sporządzaniu opinii prawnych, opracowywaniu projektów aktów prawnych oraz występowaniu przed urzędami i sądami w charakterze pełnomocnika lub obrońcy.

Zawód radcy prawnego może wykonywać wyłącznie osoba, która spełnia wymagania określone wyżej przywołaną ustawą. Są to wymagania daleko idące, związane z uzyskaniem odpowiedniego wykształcenia oraz wiedzy, potwierdzonej – co do zasady – zdanym egzaminem zawodowym po ukończeniu aplikacji. Droga do uzyskania tytułu zawodowego „radcy prawnego” jest zatem długa i trudna, wymaga wielu poświęceń i ciężkiej pracy.

Takiej długiej drogi nie muszą przechodzić osoby, które działają na rynku usług prawniczych jako prawnicy czy też doradcy prawni. Prawnikiem może tytułować się osoba, która uzyskała wyższe wykształcenie prawnicze i posiada tytuł magistra prawa. Takie osoby mogą co prawda świadczyć usługi prawne, jednakże ich działalność nie jest regulowana przepisami. Osoby działające jako prawnicy (doradcy prawni) nie muszą spełniać rygorystycznych wymogów przewidzianych dla działalności radców prawnych, jak również są wolni od licznych obowiązków.

Przede wszystkim, na radcach prawnych spoczywa obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej. Radca prawny jest obowiązany zachować w tajemnicy wszystko, o czym dowiedział się w związku z udzieleniem pomocy prawnej. Zgodnie z Kodeksem Etyki Radcy Prawnego z 2014 r. obowiązek zachowania tajemnicy zawodowej nie może być ograniczony w czasie i istnieje również po zaprzestaniu wykonywania zawodu.

Radcowie prawni są zobowiązani do przestrzegania zasad etyki zawodowej, określonych właśnie w przywołanym wyżej Kodeksie Etyki Radcy Prawnego z 2014 r. (dostępny online tutaj).

Każdy radca prawny podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za postępowanie sprzeczne z prawem, zasadami etyki lub godnością zawodu bądź za naruszenie swych obowiązków zawodowych.

Każdy radca prawny podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przy wykonywaniu czynności zawodowych. Za niespełnienie obowiązku zawarcia takiej umowy radca prawny ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną.

Każdy radca prawny i aplikant radcowski jest członkiem samorządu zawodowego, do którego przynależność jest obowiązkowa. Do zadań samorządu należy m. in. nadzór nad należytym wykonywaniem zawodu przez radców prawnych i aplikantów radcowskich. W razie uznania, że dany radca prawny naruszył zasady etyki bądź wykonywania zawodu, każdy Klient może zwrócić się do właściwego organu samorządu zawodowego ze stosowną skargą. W przypadku osób świadczących usługi prawne jako „prawnicy” (ewentualnie „doradcy prawni”) nie obowiązują powyższe zasady. Ich działalność nie jest objęta nadzorem i nie ponoszą odpowiedzialności dyscyplinarnej. Nie obowiązują tych osób również zasady etyki zawodowej, w tym obowiązek zachowania tajemnicy i nie mają obowiązku posiadania ubezpieczenia OC.

Podsumowując, wybierając usługi radcy prawnego, nie prawnika, Klient uzyskuje nie tylko profesjonalną pomoc prawną, lecz również gwarancję bezpieczeństwa na wypadek tzw. błędu w sztuce.