Zawarcie umowy najmu zazwyczaj bywa dla wynajmujących (właścicieli lokali mieszkalnych) źródłem stresu. Pojawiają się pytania o to, jak najlepiej zabezpieczyć się przed nieuczciwym najemcą i wątpliwości, czy po zakończeniu najmu będzie można odzyskać od najemcy wynajmowane mieszkanie. Właśnie po to, aby zmniejszyć ryzyko po stronie wynajmujących związane z zawieraniem umów najmu, ustawodawca wprowadził dwie dodatkowe instytucje prawne – najem okazjonalny i najem instytucjonalny. Zarówno najem okazjonalny, jak i najem instytucjonalny są regulowane przepisami ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego. Oba te typy najmu mają pewne podobieństwa, ale występują pomiędzy nimi również zasadnicze różnice.
Zgodnie z art. 19a ww. ustawy umową najmu okazjonalnego lokalu jest umowa najmu lokalu mieszkalnego, którego właściciel, będący osobą fizyczną, nie prowadzi działalności gospodarczej w zakresie wynajmowania lokali, zawarta na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat. A zatem, umowę najmu okazjonalnego może zawrzeć jako wynajmujący tylko osoba fizyczna (prywatna, nie przedsiębiorca) i to na czas określony, maksymalnie na 10 lat.
Jak najem okazjonalny chroni wynajmującego (właściciela lokalu)? Otóż umowa taka pozwala na szybsze odzyskanie lokalu od nieuczciwego najemcy. Aby chronić interes wynajmującego, zgodnie z przepisami ww. ustawy do umowy załącza się w szczególności:
1. oświadczenie najemcy w formie aktu notarialnego, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu używanego na podstawie umowy najmu okazjonalnego lokalu w terminie wskazanym w żądaniu opróżnienia lokalu sporządzonym przez wynajmującego;
2. wskazanie przez najemcę innego lokalu, w którym będzie mógł zamieszkać w przypadku wykonania egzekucji obowiązku opróżnienia lokalu;
3. oświadczenie właściciela lokalu lub osoby posiadającej tytuł prawny do lokalu, wskazanego w pkt 2 powyżej, o wyrażeniu zgody na zamieszkanie najemcy i osób z nim zamieszkujących w lokalu wskazanym w oświadczeniu; na żądanie wynajmującego załącza się oświadczenie z podpisem notarialnie poświadczonym.
Po wygaśnięciu lub rozwiązaniu umowy najmu okazjonalnego lokalu, jeżeli najemca dobrowolnie nie opróżnił lokalu, właściciel doręcza najemcy żądanie opróżnienia lokalu, sporządzone na piśmie opatrzonym urzędowo poświadczonym podpisem właściciela. W takim żądaniu właściciel musi wskazać termin, nie krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia żądania najemcy, na opróżnienie lokalu. Żądanie opróżnienia lokalu musi zawierać również oznaczenie właściciela oraz najemcy, którego żądanie dotyczy, a także wskazanie umowy najmu okazjonalnego lokalu i przyczynę ustania stosunku z niej wynikającego.
Jeżeli termin wskazany w żądaniu minie bezskutecznie, to właściciel lokalu może złożyć do sądu wniosek o nadanie klauzuli wykonalności aktowi notarialnemu, w którym najemca poddał się egzekucji i zobowiązał się do opróżnienia i wydania lokalu.
Co ważne, przepisy umożliwiające żądanie opróżnienia i wydania lokalu stosuje się tylko wówczas, gdy właściciel lokalu dokona zgłoszenia zawarcia umowy najmu okazjonalnego naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu ze względu na miejsce zamieszkania właściciela w terminie 14 dni od dnia rozpoczęcia najmu.
W drugiej części artykułu przedstawiony zostanie najem instytucjonalny.
W przypadku pytań lub wątpliwości, zapraszamy do kontaktu.
Strona korzysta z plików Cookies zgodnie z celamia określonymi w Polityce prywatności. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu do plików Cookies za pomocą ustawień swojej przeglądarki interentowej.
